In het kader van een samenwerking tussen de “Stichting Luigi Pirandello” was hij de gast van het literaire café. Zijn komst op het podium deed in eerste instantie denken aan een degelijke professor die zijn college begint. Maar dan wel een – dat bleek al gauw- die los van papier en ongelooflijk boeiend en met veel smeuïge anekdotes zijn verhaal brengt. De volle zaal luisterde ademloos, kon lachen en zong zelfs het prachtige partizanenlied “O bella ciao”mee , toen de Devoldere dat ter afsluiting ten gehore bracht, waarna terecht een daverend applaus volgde.
lees meer